Francisco Calvo Serraller

Catedrático de Historia da Arte, Universidade Complutense

Director do Museo do Prado entre 1993 e 1994 e membro da Real Academia de Belas Artes de San Fernando. Doutor Honoris Causa pola Universidade de Salamanca, vogal do Consello Reitor do Instituto Valenciano de Arte Moderna e membro fundador e vogal do Padroado da Fundación Amigos do Museo do Prado. Dirixe cursos en diversas institucións (Fundación Amigos do Museo do Prado, Real Asociación de Amigos do MNCARS) e participa en congresos e seminarios internacionais. Crítico de arte e director da colección de arte en distintas editoriais. Dirixe junto con Miguel Zugaza a Enciclopedia del Museo del Prado. Comisario de importantes exposicións como: Picasso. Tradición e vangardaPintura española do Greco a PicassoModigliani e o seu tempoArte española na colección do IVAMGoya e o infante Don Luis: reino e exilio e O Museo do Prado e os artistas contemporáneos

 

Thomas DaCosta Kaufmann

Profesor Frederick Marquand de Arte e Arqueoloxía, Princeton University, Nova Jersey

Licenciado en Historia da Arte na Yale University, estuda un máster en Filosofía no Warburg Institute, durante o cal realiza un traballo de investigación sobre as teorías de luz na arte e na ciencia do Renacemento dirixido por Ernst Gombrich. A continuación doutórase en Historia da Arte na Harvard University. Ao longo da súa carreira docente imparte clases nas universidades de Pensilvania, San Marino e Princeton, institución na cal exerce desde 1977. É especialista en arte e arquitectura europeas entre 1500 e 1800, tema sobre o cal escribe numerosas publicacións entre as que salientan The Mastery of Nature: Aspects of ArtScience, and Humanism in the Renaissance, 1993; Art and Architecture in Central Europe, 1550-1620: An Annotated Bibliography, 2003, e Arcimboldo: Visual Jokes, Natural History, and Still-Life Painting, 2009, entre outras. É membro das academias de ciencia de Polonia, Bélxica e Suecia e da American Academy en Roma.

 

Cristóbal Belda

Catedrático emérito de Historia da Arte, Universidade de Murcia

Catedrático de Historia da Arte na Universidade de Murcia e director da Real Academia de Belas Artes Santa María da Arrixaca. Anteriormente desempeña outros cargos como director do Departamento de Historia da Arte da mencionada universidade e director do Museo Salzillo. É académico numerario na Real Academia Alfonso X o Sabio e académico correspondente na Real Academia de Belas Artes de San Fernando. É comisario de diversas exposicións, sendo unha das máis recoñecidas Pegadas. Catedral de Murcia no ano 2002. Escribe numerosas publicacións en libros e revistas. Entre as súas últimas obras cabe salientar Escultura y teoría de las artes, 2015.

 

Leticia Ruiz

Xefe de Departamento de Pintura Española do Renacemento e Primeiro Naturalismo, Museo do Prado

Traballa para Patrimonio Nacional onde realiza e publica estudos sobre as coleccións reais. En 1999 comeza a traballar como conservadora no Museo do Prado, onde se ocupa da colección de obras do Renacemento e primeiro terzo do século XVII. Entre as súas actividades relacionadas co Prado salienta a posta en marcha do espazo “O Prado restaura”, a restauración e estudo da serie cartuxana de Vicente Carducho para o mosteiro de O Paular e do conxunto da obra de Juan Correa de Vivar. En 2007 publica o catálogo razoado do Greco no Prado e preside a comisión científica creada polo Ministerio de Cultura para a reapertura do Museo do Greco en Toledo. Comisaria de numerosas exposicións, entre as que salientan O Greco: arte e oficio e O Divino Morales.

 

Fernando Checa

Catedrático de Historia da Arte, Universidade Complutense

Doutor en Filosofía e Letras (especialidade Historia da Arte) pola Universidade Complutense, onde exerce como profesor desde 1976. Ao longo da súa carreira docente tamén imparte aulas nas universidades de Princeton, Oklahoma e Xenebra e no Center of Advanced Studies in Visual Arts da National Gallery of Art de Washington, entre outros. Entre 1996 e 2001 é director do Museo do Prado. O seu campo de estudo abrangue fundamentalmente a arte da época do Renacemento e do Barroco, con especial dedicación ao tema do coleccionismo e mecenado rexio na España dos séculos XVI e XVII. Entre as súas publicacións destacan Pintura y escultura del Renacimiento en España, 1983; Carlos V y la imagen del héroe en el Renacimiento, 1987; Tiziano y la monarquía hispánica. Usos y funciones de la pintura veneciana en España. Siglos XVI y XVII, 1994; El emperador Carlos V, a caballo, en Mühlberg de Tiziano, 2002, y Tiziano y las Cortes del Renacimiento, 2013, entre outros.

 

Fernando Marías

Catedrático de Historia da Arte, Universidade Autónoma de Madrid

Licenciado en Filosofía e Letras pola Universidade Complutense e doutorado na mesma institución no 1978. Exerce como profesor na Universidade Autónoma de Madrid desde 1976 e como catedrático desde 1993. Pertence ao Comité Científico do Centro Internazionale di Studi di Architettura Andrea Palladio de Vicenza e é editor da súa revista Annali di architettura. É académico correspondente da Real Academia de Belas Artes e Ciencias Históricas de Toledo e electo da Real Academia da Historia. Especializado na historia da arquitectura e da arte española dos séculos XVI e XVII, ten no seu haber case tres centenares de publicacións e artigos de investigación nestes eidos. É comisario tamén de numerosas exposicións entre as que salientan: Carlos V. As armas e as letras, O Greco: Os Apóstolos. Santos e "loucos de Deus" e O Grego de Toledo.

 

Francisco Jarauta

Filósofo

Doutor en Filosofía, Antropoloxía e Historia da Arte, realiza os seus estudos nas universidades de Valencia, Roma, Münster-Westf, Berlín e París. É catedrático de Filosofía na Universidade de Murcia onde imparte aulas ata 2012. Profesor convidado de universidades europeas e americanas, os seus traballos oriéntanse de xeito especial no eido da filosofía da cultura, a historia das ideas, a estética e teoría da arte. Colabora con prestixiosas institucións como o Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, o Centro Andaluz de Arte Contemporánea, a Fundación Botín e o World Political Forum. É comisario de diversas exposicións entre as que cabe salientar Desde a ponte dos anos. Paul Celan e Gisèle Celan-Lestrange, Micro-Utopías. Arte e Arquitectura, Matisse e a Alhambra e Colección Christian Stein.